Ariane roket ailesinin geçmişi 1970’lere kadar uzanmaktadır. Avrupa ve Fransız uzay ajansları (sırasıyla ESA ve CNES) tarafından görevlendirilen ailenin beşinci nesil fırlatma aracı Ariane 5, Arianespace tarafından geliştirilip üretildi ve 1996 yılında uçmaya başladı. Ariane 5, Ariane’in öncüllerinden daha uzun bir süredir Avrupa’nın en güçlü roketi olarak görev yapmaktadır ve 100’den fazla görevi yerine getirmiştir.
Ancak bu etkileyici koşu sona ermek üzere. Sadece bir tane var. Ariane 5 Soldaki görev – 4 Temmuz Salı günü Fransız Guyanası’ndaki Avrupa Uzay Üssü’nden fırlatılması planlanan VA261 adlı uçuş bir gecikmeden sonra. VA261, Alman uzay ajansı için Heinrich Hertz adlı deneysel bir iletişim uydusunu ve bir Fransız iletişim uydusu olan Syracuse 4b’yi fırlatacak. (Bu arada Ariane 5’in yerini alacak olan Ariane 6 henüz uçmaya hazır değil. Başlangıçta 2020’de fırlatılması bekleniyordu, ancak bir dizi aksilik bu hedefi en erken 2023 sonlarında.)
Birkaç haberleşme uydusu manşetlere çıkmasa da, Ariane 5 çalıştığı süre boyunca son derece kayda değer bazı fırlatmalar gerçekleştirdi. Son Ariane 5’i uğurlamaya hazırlanırken Adieu İşte roketin en iyi 10 görevine bir bakış.
10, 9 ve 8 – Galileo navigasyon uydusunun fırlatılması
Bu Galileo takımyıldızı Avrupa’nın uydu navigasyon yeteneklerinin bel kemiğidir. Avrupa vatandaşlarına ve hükümetlerine sağladığı fayda, günlük yaşamın birçok yönüyle iç içe geçmiştir ve kıtanın savunması ve altyapısı için çok önemlidir.
Halihazırda çalışır durumdaki 24 Galileo uydusundan 12’si Ariane 5 roketleriyle fırlatıldı; bu roketler bir seferde dört ağır uzay aracını yörüngeye taşıyabiliyor – bu da takımyıldızın Rus yapımı Soyuz roketleriyle fırlatma başına iki seferlik önceki temposuna kıyasla önemli bir artış anlamına geliyor. Ariane 5’in üç Galileo görevi Kasım 2016, Aralık 2017 ve Temmuz 2018’de fırlatıldı.
7 – ATV Jules Verne
ESA’nın ilk Otomatik Transfer Aracı (ATV) Jules Verne, 8 Mart 2008 tarihinde bir Ariane 5’in üzerinde fırlatıldı. ATV, Dünya’ya kargo görevleri için tasarlanmıştır. Uluslararası Uzay İstasyonu (ISS) ve istasyon ve mürettebatı için 7 tondan fazla malzeme ve deney taşıma kapasitesine sahipti.
O dönemde ATV Jules Verne’in toplam 20 tonluk kütlesi, bir Ariane 5 roketi tarafından şimdiye kadar fırlatılan maksimum ağırlığın iki katından fazlaydı. Bu ağır yükü karşılamak için fırlatma aracı ve altyapısı, aşağıdakiler de dahil olmak üzere bir dizi iyileştirmeden geçti yapısal desteklerin eklenmesi Ariane 5’in Araç Ekipman Bölmesine.
Kargo gemisi programının sona erdiği 2008-2015 yılları arasında beş ATV uzay aracı UUİ’yi ziyaret etmiştir. Beşi de Ariane 5 ile fırlatıldı.
6 – XMM-Newton
ESA’nın X-ray Çoklu Ayna Görevi (XMM-Newton) 10 Aralık 1999 tarihinde bir Ariane 5 ile fırlatıldı ve hala güçlü. XXM-Newton bir X-ışını teleskobu yerine aslında üç tane. Uydu, her biri birbiri içine yerleştirilmiş ve teleskobun görüş alanını arttırmak için kullanılan 58 küçük, silindirik aynadan oluşan üçlü bir gelişmiş X-ışını görüntüleme cihazı içeriyor. Bunlar, görev ekibi üyelerinin uzak galaksi kümelerini, pulsarları incelemesine olanak tanıyan bir spektrometre ve diğer kameralarla birlikte çalışır, kara delikler ve diğer esrarengiz uzay fenomenleri.
5 – BepiColombo
Bir Ariane 5 ile fırlatıldı BepiColombo ESA ve Japon uzay ajansı (JAXA) için 20 Ekim 2018’de göreve başladı. BepiColombo daha önce çok az uzay aracının gittiği yere, Merkür gezegenine gidiyor. Çift yörüngeli sonda, Avrupa Merkür Gezegensel Yörünge Aracı ve Japon Merkür Manyetosferik Yörünge Aracı’ndan oluşuyor. İkili Merkür’ün yörüngesine ulaşma yolculuğunda, bunu daha önce sadece bir başka uzay aracı, NASA’nın MESSENGER sondası.
BepiColombo oraya ulaşmak için manzaralı bir yol izliyor. Uzay görevlerinde olduğu gibi, yörüngeye girmek Merkür Plüton’a ulaşmaktan daha zordur. İç güneş sisteminin derinliklerine doğru uçtukça güneşin artan yerçekimi, Merkür gibi küçük, hızlı yörüngeli bir gezegen tarafından yakalanmayı son derece zorlaştırır.
Bu engelin üstesinden gelmek için BepiColombo, uzay aracının hızını yavaşlatmak üzere birden fazla gezegenin yerçekimini kullanıyor. Fırlatılmasından bu yana geçen beş yıl içinde BepiColombo iki Venüs yanaşma manevrası ve bir Dünya’ya uçuşNisan 2020’de gerçekleşti. Uzay aracının gezegenin zayıf yerçekimi tarafından yakalanabilmesi için Merkür’den toplam altı geçiş yapması gerekecek. BepiColombo tamamlandı üçüncü uçuş Merkür’ün 12 Haziran’da yörüngesine girmesi ve 2025 yılında da gezegenin yörüngesine ulaşması bekleniyor.
4 – Herschel Uzay Gözlemevi ve Planck sondası
Bu Herschel Uzay Gözlemevi ve Planck sondası Ariane 5 ile 14 Mayıs 2009’da fırlatılan güçlü bir ikiliydi. Dünya’dan yaklaşık 1 milyon mil (1,5 milyon kilometre) uzaklıkta yerçekimsel olarak sabit bir nokta olan Dünya-Güneş Lagrange Noktası 2’ye (L2) park edilen Herschel ve Planck, 2009’dan sırasıyla Haziran 2013 ve Ekim 2013’e kadar görevde kaldı. Her iki uzay aracı da görev beklentilerini fazlasıyla karşıladı.
Her ikisi de ESA tarafından inşa edilmiş ve işletilmiştir. O zamanlar Herschel uzaya gönderilen en büyük kızılötesi teleskoptu ve kısa bir süre önce yine bir Ariane 5 ile fırlatılan bir başka ünlü uzay teleskobu tarafından tahtından indirildi (bu listenin biraz ilerisinde okuyabilirsiniz). Herschel o zamana kadar uzaya gönderilen en büyük ayna ile donatılmıştı ve görevi evrenin erken dönemleri, yıldız oluşumu ve kendi dünyamızdaki gezegenlerin ve uyduların atmosferleri ile ilgili araştırmaları ilerletti. güneş si̇stemi̇.
Planck, insanoğlunun kozmik mikrodalga arka planı (CMB) ile ilişkili radyasyon Büyük Patlama ve erken evren. Planck’ın son derece hassas aletleri, bilim insanlarının evrenin yaşını belirlemeye yardımcı olmak ve tüm gökyüzünün ilk CMB haritasını üretmek için kullandıkları benzeri görülmemiş CMB ölçümlerini almasını sağladı.
3 – Rosetta
ESA’nın Rosetta görevi, uzay araştırmaları için bazı önemli ilklerle sonuçlanan muazzam bir girişimdi. Ariane 5 ile 2 Mart 2004’te fırlatılan Rosetta ve iniş aracı Philae, 67P/Churyumov-Gerasimenko (67P olarak da bilinir) Kuyruklu Yıldızı’nı yakalamak için 10 yıl harcadı. Rosetta, 6 Ağustos 2014’te bir kuyruklu yıldızın yörüngesine giren ilk uzay aracı oldu. kuyruklu yıldızBuzlu gövdenin olağanüstü görüntülerini benzersiz ayrıntılarla geri ışınlıyor.
Aynı yılın 12 Kasım’ında Philae iniş aracı Rosetta’dan ayrılarak bir kuyruklu yıldızın yüzeyine ilk iniş denemesini gerçekleştirdi. Philae’nin inişinin tüm kısımları planlandığı gibi gitmedi: İniş sırasında kuyruklu yıldıza tutunmak için tasarlanan sabitleme zıpkınları ateşlenemedi ve uzay aracının iki kez zıpla yüzeye yerleşmeden önce. Philae temelli olarak indiğinde, bir uçurum iniş aracını neredeyse sürekli gölgede tuttu ve sondanın güneş panellerini güneşten gizledi.
Rosetta üç gün sonra Philae ile temasını kaybetti ve iniş aracının görev hedeflerinin çoğunu yerine getirmesini engelledi. Ancak Rosetta iki yıl daha 67P’nin yörüngesinde kalarak kuyrukluyıldızın çekirdeği ve kuyrukluyıldıza değişen yakınlığının neden olduğu değişiklikler üzerinde çalışmalar yürüttü. güneş. Temmuz 2015’te 67P, güneş ışığının Philae’ye ulaşması için doğru konuma geldi ve iniş aracı bir anlığına uyandı. Philae son kez kapanmadan önce bu kısa süre zarfında Rosetta yörünge aracıyla birkaç kez temas kurdu.
30 Eylül 2016’da öncü görevi sona eren Rosetta, 67P’ye yöneldi ve kuyruklu yıldızın soğuk yüzeyine kamikaze dalışı gerçekleştirdi.
2 – JUICE
Jüpiter Buzlu Aylar Kaşifi (JUICE), ciddi dalgalar yaratacak bir başka ESA görevidir. JUICE Ariane 5’in sondan bir önceki göreviydi, 14 Nisan’da piyasaya sürülüyor ve şu anda Jovian sistemine doğru 7,5 yıllık bir yolculukta. Uzay aracı oraya varmak için Dünya’nın üç ve Venüs’ün bir yerçekimi destekli uçuşunu gerçekleştirecek ve sonunda Jüpiter Aralık 2031’de. JUICE oraya ulaştığında üç yıl boyunca gezegenin yörüngesinde dönecek ve Jüpiter’in buzlu okyanus uydularından üçüne yakın geçişler yaparak yaşanabilir koşulların işaretlerini araştıracak.
JUICE iki geçiş gerçekleştirecek Europagüneş sisteminin en iyi bahislerinden biri olan uzaylı yaşamıJüpiter’in ikinci en büyük uydusu ve güneş sisteminin en eski gezegenlerinden biri olan Callisto’nun birkaç geçişini ve son olarak GanymedeGüneş sistemimizin en büyük uydusu ve JUICE’in birincil hedefi. Sonda, 2034 yılında ayın yörüngesine oturmadan önce Ganymede’nin yanından bir düzine kez geçecek. Bunu yaptığında JUICE, Dünya dışında bir gezegenin uydusunun yörüngesine giren ilk uzay aracı olacak.
Ganymede Merkür gezegeninden daha büyüktür ve güneş sisteminde kendi manyetik alanını üreten tek uydudur. JUICE, yaklaşık bir düzine bilimsel araç kullanarak Ganymede’in karmaşık iç çekirdeğini inceleyecek, ayın yüzeyini analiz edecek ve buzlu ortamının yaşamı sürdürme potansiyeli hakkında veri toplayacak.
1 – James Webb Uzay Teleskobu
Şaşırdınız mı? Kabul etmek gerekir ki bu liste tamamen özneldir, ancak kim bu ünlü dürbünü en üst sıraya koymaz ki? NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu (JWST) şimdiye kadar fırlatılan en büyük ve en güçlü Dünya dışı gözlemevidir. Bu mucizevi bilim ve mühendislik başarısı 25 Aralık 2021’de bir Ariane 5 roketiyle fırlatıldı.
Yaklaşık 70 feet’e 50 feet (22’ye 15 metre) ölçülerindeki devasa, çok katmanlı güneş kalkanı, teleskobun yaklaşık 21 feet (6,5 m) genişliğindeki 18 segmentli birincil aynasını koruyor. Kızılötesi teleskop selefi Herschel (yukarıda bahsedilmiştir) gibi JWST de L2’de, Dünya’dan bir milyon mil uzakta uzayın karanlığında park halindedir.
JWST’nin görevinin bir parçası da evrenin ilk ışığını görmek için zamanın derinliklerine bakmayı içeriyor. Teleskop yüzlerce erken galaksiyi tespit etti, evrenin ilk ışıklarını karakterize etmeye yardımcı oldu. ötegezegenlerbinlerce ışık yılı uzaklıktaki yıldız kümeleri ve nebulaların muhteşem gizli özelliklerini ortaya çıkardı ve kendi güneş sistemimizdeki gezegenlerin bugüne kadarki en ayrıntılı görüntülerinden bazılarını sağladı. Uranüs’ün görüntüsüBu yılın başlarında yayınlandı. JWST henüz araştırmalarının başında ve on yılı aşkın bir süre boyunca evreni incelemeye devam etmesi bekleniyor.
