Hubble Uzay Teleskobu yine komşuları gözetliyor.
Yeni yayınlanan bir görüntüde, uzay teleskobu Samanyolu galaksisinin en yakın komşularından birine olağanüstü ayrıntılı bir bakış attı. Görüntüde, düzensiz galaksi ESO 174-1, parlak yıldızlardan oluşan bir arka planın dışında uzayda tek başına duran süt beyazı gaz bulutu gibi görünüyor. ESO 174-1’in bulut benzeri gövdesi içinde diğer yıldızlar görülebildiği gibi karanlık bir gaz ve toz filizi de görülebiliyor.
11 milyon ışık yılı uzaklıktaki ESO 174-1 galaksisi en yakın kozmik yoldaşlarımızdan biridir ve Samanyolu’nun çevresindeki galaktik nüfusu daha iyi anlamayı amaçlayan bir gözlem programının parçası olarak Hubble Uzay Teleskobu tarafından görüntülenmiştir.
Bu görüntüde Samanyolu ile ESO 174-1 arasındaki en çarpıcı farklardan biri bu galaksilerin şekilleridir. Galaksimiz, yoğunlaşmış yıldızlardan oluşan merkezi bir şişkinlik ve bundan yayılan spiral kollarla iyi tanımlanmış bir spiral şekle sahipken, ESO 174-1’in şekli daha az düzenlidir.
Bunun nedeni, hem şekil hem de boyut açısından geniş bir yelpazeye sahip bir galaksi sınıfı olan düzensiz bir galaksi örneği olmasıdır. Düzensiz galaksiler, Güneş’in kütlesinin yaklaşık 100 milyon katına eşdeğer kütleye sahip cüce düzensiz galaksilerden, yaklaşık 10 milyar Güneş kütlesine sahip çok daha büyük galaksilere kadar değişebilir. Bu galaksilerin şekilleri ESO 174-1 gibi yassılaşmış kürelerden, uzun kürdan benzeri galaksilere ve halka şeklindeki galaksilere kadar değişebilir.
NASA diyor ki Düzensiz galaksilerin garip şekillerinin iki galaksi arasındaki etkileşimlerin sonucu olarak ortaya çıkabileceği. Örneğin, iki spiral galaksi birbirinin yanından geçerse, en güçlü yerçekimsel etkiye sahip olan diğerinden malzeme çekebilir. Malzeme kaybettikçe, daha zayıf olan galaksi deforme olabilir ve yeni bir şekil alabilir.
Alternatif olarak, iki galaksi çarpıştığında düzensiz galaksiler oluşabilir ve bu da iyi tanımlanmış bir şekli olmayan yeni, tek bir galaksi ile sonuçlanır. Daha büyük düzensiz galaksiler, galaktik evrimde spiral galaksi ile eliptik galaksi olarak adlandırılan galaktik tip arasında bir adımı da temsil edebilir. Bu son galaksi sınıfının da sarmal galaksilerin birleşmesinden doğduğuna inanılmaktadır. Eliptik galaksiler spiral galaksilerden daha nadirdir ve tamamen oval veya yuvarlak şekillere sahip olma eğilimindedirler.
Samanyolu’nun komşu galaksilerini yakalamayı amaçlayan gözlem programı, Hubble’ın diğer gözlemler arasında kalan zamanının %2 ila %3’ünü kullanmaktadır. NASA’ya göreBu boşluklar gereklidir çünkü Hubble’ın gökyüzünün zıt kısımlarında bulunan nesneleri arka arkaya gözlemlemesi verimsizdir. Projenin sonunda Samanyolu’nun yaklaşık 10 megaparsek ya da 32 milyon ışık yılı içindeki bilinen her galaksinin en parlak yıldızlarını çözmesi umuluyor. Bu süreçte Hubble, bilim insanlarının yerel galaksilerin temel özelliklerini daha iyi anlamalarına yardımcı olabilir.
Bunun gibi gözlem programları, Hubble’ın bir gözlemden diğerine kademeli olarak geçmesine ve veri toplamaya devam etmesine olanak tanıyarak uzay teleskobunun gözlem süresinin her dakikasının kullanılmasını sağlar.